Á nýjum stað

Eins og þeir sem villast inná þessa síðu vita þá hefur frú Skella ákveðið að færa sig um set. Ástæðan er einfaldlega sú að lykiloðið á hinni síðunni er einungis vistað í tölvu eiginmannsins og sú talva eins og reyndar eiginmaðurinn eru verulega sjaldan heima sem hentar ekki vel eins og gefur að skilja.  Eftir að hafa reynt í þrígang að fá sent lykilorðið án þess að vera svarað ákvað frú skella að segja þetta gott og færa sig og hér er ég .

 Húrra fyrir Sjálfsbjörg

Var ekkert smá ánægð um daginn þegar ég sá að Sjálfsbjörg ætlaði að hætta að reka og eiga íbúðir fyrir skjólstæðinga sína enda fengið neitun um aðstoð frá borginni til að mæta þungum rekstri. 

Þið megið ekki misskilja og halda að ég sé eitthvað vond það er sko ekki hugsunin.  Þegar ég útskrifaðist sem Þroskaþjálfi fyrir rúmlega sjö árum þá velti ég einmitt þessu fyrir mér og talaði að margra mati rúmlega nóg um þetta fyrirkomulag. 

Í mínum huga eiga hagsmunafélög ekki að standa í rekstri  við skjólstæðinga sína enda er það skýrt hlutverk ríkis og sveitafélaga.  Auðvitað hafa hagsmunafélögin farið út í þennan rekstur að nauðsyn við skjólstæðinga sína á þeim tíma þar sem ekkert annað var í stöðunni en í leiðinni tekið ábyrgðina af þeim sem eiga að sjá um þennan rekstur sem hafa þá hunsað  skyldu sína.

  Og eins og í öllum rekstri þarf maður að halda sig réttu megin við núllið þannig að þungur rekstur margra þeirra starfsstöðva sem rekin eru af hagsmunafélögum

 koma fyrst og fremst niður á skjólstæðingum þeirra sem þeir eiga ekki satt að berjast fyrir.  Hagsmunafélög fatlaðra hafa sko nóg að gera þó að þau þurfi ekki að standa í rekstri enda mörg óteljandi og endalaus baráttumál sem berjast þarf fyrir og létta þá í leiðinni álaginu af þessum einstaklingum og foráðamönnum þeirra sem þurfa að berjast eins og ljón fyrir að réttindi þeirra séu virt.

Ætla að láta þetta verða lokaorðin en ég árétta að auðvitað hafa hagsmunafélögin farið út í allan þennan rekstur af nauðsyn en það er bara ekki þeirra að sjá um hann.

Skellan kveður að sinni